''Υπάρχουν ήρωες στα νησιά μας''!
Ο Ροδίτης προπονητής του Πανιωνίου Λέρου Γιάννης Μωραΐτης ήταν προσκεκλημένος του Μάκη Δούβαλη «Στο Κόκκινο Ρόδου» (103.7) και συγκεκριμένα στην εκπομπή «Χάσαμε τη μπάλα». Ο νεαρός τεχνικός μίλησε για όλους και για όλ σχετικά με τη λειτουργία του συλλόγου, το μπάσκετ στα Δωδεκάνησα και την ηρωική προσπάθεια που καταβάλλουν οι άνθρωποι για το άθλημα στα μικρά νησιά. Αναλυτικά:
Για την απόφαση του να πάει στη Λέρο: «Δεν ήταν δύσκολη η απόφαση να πάω πέρσι στον Πανιώνιο Λέρου. Το ήθελα και μου άρεσε σαν σκέψη. Όσα χρόνια παρακολουθούσα τον Πανιώνιο, είχα διαπιστώσει ότι ήταν μία οργανωμένη ομάδα, με ανθρώπους που αγαπούν το μπάσκετ και τον αθλητισμό γενικότερα. Θέλουν να προσφέρουν στα παιδιά. Επειδή η δική μου φιλοσοφία είναι να βοηθάω τα παιδιά, δεν μου ήταν δύσκολο να πάρω αυτή την απόφαση. Αυτό ενδεχομένως να γινόταν και πριν από δύο χρόνια, όταν είχα μιλήσει με την προηγούμενη διοίκηση αλλά τότε ήμουν στον Διαγόρα, οπότε δεν γινόταν».
Για την πρόκληση που λέγεται… Πανιώνιος Λέρου: «Σίγουρα είναι μία πρόκληση για μένα ο Πανιώνιος Λέρου. Ήταν το επόμενο βήμα που έκανα κάτι μόνος μου. Είχα μία καλή κληρονομιά, αφού ο πήχης είχε ανέβει ψηλά από τους προηγούμενους προπονητές και έπρεπε να παραμείνει εκεί και να μεγαλώσει».
Για τις δυσκολίες που υπήρχαν στο ξεκίνημα: «Η δυσκολία αρχικά ήταν το γήπεδο, αλλά λύθηκε γρήγορα. Υπήρχε πρόβλημα με το παρκέ και η γραφειοκρατία μας άφησε πίσω. Το μόνο μας άγχος ήταν αυτό. Όταν μπήκαμε όλα πήγαν καλά».
Για τα παιδιά του συλλόγου: «Είχαμε μία μεγάλη αύξηση των παιδιών και φτάσαμε τα 160 παιδιά, αγόρια και κορίτσια. Φέτος περιμένουμε κι άλλη αύξηση και αυτό είναι σημαντικό. Σε επίσημα γυναικεία πρωταθλήματα δεν θα συμμετέχουμε, δεν είμαστε έτοιμοι. Χτίζουμε μέρα με τη μέρα και όταν θα είμαστε έτοιμοι θα πράξουμε κάτι τέτοιο».
Για το κλειστό γυμναστήριο της Μερικιάς: «Είναι πολύ σημαντικό να έχεις το δικό σου γήπεδο, να υπάρχει ένα ασφαλές μέρος και να υπάρχουν κατάλληλες και ιδανικές συνθήκες. Και παλαιότερα πάντως όταν δεν υπήρχε το κλειστό γυμναστήριο, υπήρχε η μαγιά και γινόταν δουλειά. Τώρα το κλειστό μας λύνει τα χέρια».
Για τη στήριξη από την ομάδα και τους Λεριούς: «Όλοι οι άνθρωποι από την ομάδα, από την πρώτη στιγμή με αγκάλιασαν και με έκαναν να αισθανθώ όμορφα. Το ίδιο και οι κάτοικοι του νησιού».
Για τη φετινή σεζόν: «Ήταν θετικό το ταμείο τη φετινή χρονιά. Δεν ήταν τυχαίο όμως. Τα παιδιά δούλεψαν σκληρά από τις 20 Αυγούστου σε καθημερινή βάση. Αρχικά στο ανοιχτό με φυσική κατάσταση και στη συνέχεια στη Μερικιά. Αυτό φάνηκε και στο παρκέ. Σαν προπονητής πάντα θέλω το καλύτερο και ποτέ δεν μπορώ να πω ότι είμαι απόλυτα ικανοποιημένος. Είμαι ευχαριστημένος από την όρεξη και την προσπάθεια που έκαναν τα παιδιά».
Για τα ταλέντα της Λέρου: «Η Λέρος έχει ταλέντα. Ήδη δύο παιδιά παίζουν εκτός Λέρου. Ο ένας είναι ο Μανώλης Χατζηδάκης που παίζει στην Α.Ε.Κ. και ο άλλος, ο Ιάσωνας Δημητρακόπουλος, που είναι στον Πανιώνιο. Μπορούν να βγουν κι άλλα παιδιά και να κάνουν καλή πορεία. Ο Μαλαθούνης έπαιζε στην Καβάλα, ο Ασλανίδης στην Πάτρα που έγινε και διαιτητής. Περιμένουμε και τους φοιτητές να γυρίσουν κάποια στιγμή στη Λέρο και να κάνουμε και ανδρική ομάδα. Η Λέρος έχει πολλές φυσικές ομορφιές και πολλά παιδιά επηρεάζονται λόγω ηλικίας. Τα παιδιά πρέπει να βάλουν στο μυαλό τους ότι οι διακρίσεις είναι και πολύ κοντά και πολύ μακριά».
Για τους στόχους στο μέλλον: «Να στελεχώσουμε μελλοντικά το ανδρικό με δικά μας παιδιά, να παίξουν αθλητές από τις ακαδημίες, αλλά το κύριο μέλημα μας είναι να οργανώσουμε ακόμη περισσότερο τα τμήματα υποδομής μας. Στις σκέψεις μας είναι η παρουσία ενός ανδρικού τμήματος στο επίσημο πρωτάθλημα, αρκεί να υπάρχουν οι κατάλληλες συγκυρίες. Τα έξοδα είναι πολλά λόγω μετακινήσεων, οπότε αν το αποφασίσουμε πρέπει να το κάνουμε καλά. Υπάρχουν πάντως και μικρά κορίτσια στην ομάδα και υπάρχει ένα τμήμα με γυναίκες, που θέλουν να παίξουν μπάσκετ, να ευχαριστηθούν και να απολαύσουν το άθλημα.
Για τη συνεργασία του με τον πρόεδρο Αντώνη Καπνουδάκη: «Από την πρώτη στιγμή που μίλησα με τον Αντώνη Καπνουδάκη, είχαμε την ίδια φιλοσοφία. Είχα χρόνια να μιλήσω με άνθρωπό που να ταυτίζονται οι απόψεις μας, από το Κολλέγιο Ρόδου συγκεκριμένα».
Για τη νέα σεζόν: «Θα συμμετέχουμε στο εφηβικό πρωτάθλημα και στους παμπαίδες. Προσπαθούμε να οργανώσουμε τα τμήματα αυτά, ώστε να είναι ανταγωνιστικά και για μας και για τις άλλες ομάδες. Δεν μας αρέσει να κατεβάζουμε πολλά τμήματα που να μην είναι ανταγωνιστικά και να μην έχουν ρόλο ύπαρξης».
Για την ιστορία του συλλόγου: «Πριν από πολλά χρόνια ο Φίλιππος Δημητρακόπουλος, ο πατέρας του Αλέξανδρου ήταν στο συμβούλιο του Πανιωνίου και πήγε στη Λέρο για δουλειές. Έτσι ο ίδιος δημιούργησε την ομάδα και έγινε η αρχή. Μάλιστα είχαν φέρει στη Λέρο τον Βλάντο Τζούροβιτς και τον Πι Τζέι Μπράουν. Έγιναν κάποιες εκδηλώσεις και ενισχύθηκε οικονομικά η ομάδα. Πριν από κάποια χρόνια ο Πανιώνιος Λέρου επαναδραστηριοποιήθηκε και μέχρι στιγμής έχει μία σταθερή πορεία με αρκετές επιτυχίες. Το θετικό είναι ότι οι κάτοικοι της Λέρου έχουν αγκαλιάσει την ομάδα».
Για το μπάσκετ στα μικρά νησιά: «Αυτοί που ασχολούνται με τα μικρά νησιά είναι ήρωες. Πρέπει να αγαπάς κάτι πάρα πολύ για να το κάνεις και εμείς αγαπάμε το μπάσκετ. Εβδομάδα παρά εβδομάδα ναυλώνουμε καΐκι ή πάμε με πλοίο σε άλλα νησιά. Χάνουμε όλη τη μέρα και πολλές μέρες ταξιδεύουμε με αρκετά μποφόρ. Βλέπουμε τον καιρό, γιατί έχουμε τεράστια ευθύνη απέναντι στους γονείς. Μας εμπιστεύονται αλλά έχουν και τις ανησυχίες τους. Είναι όμως πολύ συνεργάσιμοι και πρέπει να τους ευχαριστήσουμε για την κατανόηση».
Για τους φιλάθλους της ομάδας: «Φέτος μετά από δύο χρόνια ο κόσμος έδωσε πιο δυναμικό παρών. Ήρθαν οι Λεριοί στο γήπεδο και μας βοήθησαν σημαντικά. Τον πήχη τον έχουμε πάντα ψηλά και τη νέα χρονιά θα είμαστε ανταγωνιστικοί. Δουλεύουμε σκληρά, δεν είναι αυτοσκοπός μας το πρωτάθλημα αλλά δουλεύουμε σε επαγγελματικά πλαίσια».
Για τη συμβουλή που του έδωσαν και τον συνοδεύει: «Αν το παιδί θέλει, και μπορεί, τότε θα κάνει το μεγαλύτερο βήμα. Ένας παλιός προπονητής που είχα στο Ηράκλειο ο Γιάννης Κόκκινος μου είχε δώσει μία συμβουλή. Μου είπε να μην διώξω ποτέ παιδί από προπόνηση ούτε να το υποτιμήσω. Αν δεν είναι ταλαντούχο- μου είπε- θα πάρει μόνο το δρόμο του. Θα μπορέσει να γίνει ίσως διαιτητής ή παράγοντας ή προπονητής. Να ασχοληθεί δηλαδή με το μπάσκετ από άλλο πόστο».
Για το δωδεκανησιακό μπάσκετ: «Έχουμε ελλείψεις κακά τα ψέματα στο δωδεκανησιακό μπάσκετ. Πηγαίνοντας στην Αθήνα για τα προκριματικά, εκεί φαίνονται οι αδυναμίες μας. Οι ομάδες της Κρήτης είναι πιο ανταγωνιστικές για πιο υψηλό επίπεδο. Δεν ξέρω τι ακριβώς φταίει, είναι μεγάλη συζήτηση. Μπορώ να πω πολλά πράγματα, αλλά τα οποία μπορεί να μην είναι εφικτά λόγω κρίσης. Καλό θα ήταν το παιδικό πρωτάθλημα να διεξαχθεί σ’ έναν όμιλο, όμως τα έξοδα θα είναι πολλά και είναι κατανοητό. Μ’ έναν όμιλο τα παιδιά θα σκεφτούν αλλιώς το μπάσκετ, θα μπουν σε πιο επαγγελματικό πλαίσιο, αλλά δεν είναι εύκολο και το ξέρω πολύ καλά. Ίσως θα πρέπει να χτυπήσουμε διάφορες πόρτες, των Δήμων και της Περιφέρειας.
Ο επίλογος του: «Θα ήθελα να ευχηθώ μία καλή μπασκετική σεζόν σε όλους και να δουλεύουν περισσότερο με τα μικρά παιδιά».