
''Από μένα...στον Βασίλη''!
Η αλήθεια είναι ότι στην μπασκετική πορεία του κάθε ανθρώπου υπάρχουν ωραίες στιγμές και στο κάτω- κάτω το μυαλό παίζει περίεργα παιχνίδια και κρατάει μόνο αυτές. Ξέρετε κάτι, όλα είναι «μία ρόδα που γυρίζει» και πολλές φορές υπάρχουν στιγμές που δεν της ξεχνάς, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Θα μου επιτρέψετε αυτό το κείμενο να το κάνω λίγο πιο προσωπικό (δεν το συνηθίζω…) αλλά είναι μια στιγμή ιδιαίτερη και πραγματικά δεν την είχα σκεφτεί ποτέ. Το λέω ορθά- κοφτά… Ο Βασίλης Φραγκιάς επιστρέφει ως «αντίπαλος» του Κολοσσού. Ναι ο Βασίλης Φραγκιάς, που πλέον θα καθίσει στον αντίπαλο πάγκο του «Βενετοκλείου», για λογαριασμό του Πανιωνίου! Ο προπονητής αυτός με τον οποίο η ομάδα μας έζησε τις πιο σημαντικές στιγμές της ιστορίας της. Την πρώτη άνοδο στην Α1 το 2005 και τη καλύτερη χρονιά στην ιστορία της τη σεζόν 2011-12, όταν «πήρε» το… πρωτάθλημα Ελλάδας. Με τον κόουτς μας συνδέουν πολλά περισσότερα πράγματα από μία συνεργασία ανάμεσα σ’ έναν προπονητή και ένα δημοσιογράφο. Θέλω να γράψω πολλά πράγματα, αφού και μόνο η παρουσία του στη Ρόδο (αντίπαλος φυσικά θα είναι μόνο στο παρκέ για 40 λεπτά) μου ξυπνάει τις πιο ωραίες αναμνήσεις, σε όλα τα επίπεδα. Και στη Ρόδο και πιο παλιά στη Θεσσαλονίκη. Νιώθω λοιπόν «υποχρεωμένος» να γράψω κάποια πράγματα γιατί πολύ απλά μου ξυπνάει αυτές τις υπέροχες αναμνήσεις και γιατί πάνω απ’ όλα είναι φίλος μου και υπήρξε άριστος συνεργάτης εδώ και πολλά χρόνια.
Τον Βασίλη Φραγκιά τον γνώρισα τον Φεβρουάριο του 1998… Όταν έκανα τα πρώτα μου δημοσιογραφικά βήματα στη Θεσσαλονίκη. Μόλις είχε συμφωνήσει με τον Β.Α.Ο. και ακριβώς μετά τη θητεία του στην Ολύμπια Λάρισας. Πιτσιρικάς, πήγα στο κλειστό γυμναστήριο των Συκεών για να τον γνωρίσω και από κοντά και να κάνω ρεπορτάζ για την... ιστορική «Αθλητική Μακεδονίας- Θράκης». Ο ιστορικός Βυζαντινός πάλευε να σωθεί στην Α2 Κατηγορία. «Μάκη έλα στο γραφείο μου να τα πούμε», μου είπε χαρακτηριστικά, κι έτσι ξεκίνησε μία φιλία που κρατάει 21 χρόνια και θα συνεχιστεί για πολλά ακόμη…
Στη ζωή όλα είναι θέμα… timing, ενδεχομένως συγκυριών και πολλές φορές ακόμη και το σύμπαν συνωμοτεί για να δεις τους φίλους σου, να συνεργαστείς μαζί τους. Τα χρόνια πέρασαν… «Μεταφερόμαστε» στη Ρόδο, τη σεζόν 2002-03. Μία χρονιά νωρίτερα οι «θαλασσί» έχουν ξεκινήσει το μεγάλο τους ταξίδι από τα «αλώνια» της Γ’ Εθνικής προς την Α1 με προπονητή τον Χάρη Παπάζογλου. Ο Κολοσσός λοιπόν παίρνει το εισιτήριο από τη Γ’ στη Β’ Εθνική και τη χρονιά 2002-03 δεν ξεκινάει καλά… Το σύμπαν λοιπόν συνωμότησε, ο Κολοσσός λύνει τη συνεργασία του με τον Χάρη Παπάζογλου και φέρνει στη Ρόδο τον Βασίλη Φραγκιά, τις πρώτες μέρες του 2003. Τον προπονητή, που έγραψε την ιστορία και ο οποίος όσα χρόνια κι αν περάσουν θα βρίσκεται πάντα στις πιο γλυκές και όμορφες αναμνήσεις των Ρόδιων φιλάθλων. Η συνέχεια γνωστή… Ο Κολοσσός αρχίζει να μοιάζει «τρένο» με σπασμένο φρένα. Παίρνει το εισιτήριο για την Α2 Κατηγορία, στην οποία αγωνίζεται για δύο χρόνια και τη σεζόν 2004-05 με προπονητή τον Βασίλη Φραγκιά, ανεβαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία του στην Α1. Όλα αυτά μέσα σε τέσσερα χρόνια… Το 2001 στη Γ’ Εθνική, το 2005 στην Α1, τόσο απλά, τόσο όμορφα. Το αθλητικό όνειρο ενός ολόκληρου νησιού, παίρνει «σάρκα» και οστά… Τότε ξεκίνησαν όλα, άλλωστε…
Ο Κολοσσός φυσικά δεν γνώριζε την κατηγορία, έκανε πολλά λάθη σε όλους τους τομείς και πολύ γρήγορα ο Αθηναίος τεχνικός αποτέλεσε παρελθόν από την ομάδα, σε μία πολύ κακή σεζόν, στην οποία αντικαταστάθηκε αρχικά από τον «μπαρουτοκαπνισμένο» Μιχάλη Κυρίτση, που μετά έδωσε τη θέση του στον Γιώργο Ζευγώλη. Ο κύκλος όμως του Βασίλη Φραγκιά στη Ρόδο δεν έκλεισε, άλλωστε αγάπησε τον Κολοσσό και εισέπραξε πάρα πολύ αγάπη από τους Ροδίτες. Τη σεζόν 2011-12 κλήθηκε να επιστρέψει στο νησί στην μετά- Σφαιρόπουλου εποχή. Τι έγινε τη χρονιά εκείνη; Ο Κολοσσός πήρε το… πρωτάθλημα Ελλάδας! Και φυσικά δεν κάνουμε, πλάκα! Τερμάτισε τρίτος στην κανονική διάρκεια της Α1 (πίσω από τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό) και τέταρτος στη γενική κατάταξη, χάνοντας στη σειρά των μικρών τελικών από τον Πανιώνιο. Με τρεις εκπληκτικούς Αμερικανός (Χόπσον, Χάτεν, Μπόικιν) και τον καλύτερο ίσως ελληνικό του κορμό (Ασημακόπουλος, Τσάμης, Χαρίσης, Καλαϊτζής, Λιακόπουλος, Γεωργαλλής, Πάνος), ο Κολοσσός έκανε την καλύτερη πορεία της ιστορίας του. Άρα τι θυμόμαστε από τον Βασίλη Φραγκιά; Ότι επί ημερών του ο Κολοσσός έζησε τις μαγικές στιγμές από τη Β’ Εθνική στην Α1 και φυσικά την καλύτερη χρονιά στην ιστορία της ομάδας στα μεγάλα «σαλόνια» του ελληνικού, που μεταξύ μας, δύσκολα θα επαναληφθεί ποτέ. Τη σεζόν 2011-12 ως εκπρόσωπος τύπου της Κ.Α.Ε. Κολοσσός, συνεργαστήκαμε πραγματικά άψογα, όλα λειτούργησαν στην εντέλεια και το αποτέλεσμα αποτυπώθηκε στο χαρτί. Η ροδίτικη ομάδα έγραψε την ιστορία της με τα πιο χρυσά γράμματα… Σπουδαία, ομάδα, εξαιρετικός ελληνικός κορμός, τρεις υπέροχοι ξένοι, σπουδαίο προπονητικό επιτελείο, άριστη οργάνωση και μία ομάδα χωρίς το τρομερό μπάτζετ των προηγούμενων ετών, έκανε τα… απίστευτα κερδίζοντας μέσα- έξω όποιον έβρισκε στο δρόμο της. Για εκείνο τον Κολοσσό, παραμιλούσε όλη η Ελλάδα, τερμάτισε με ρεκόρ 16-8, κέρδισε τον Παναθηναϊκό, έπαιξε… μπασκετάρα και έφτασε στο «ταβάνι» του.
Αυτό δεν ήταν το τέλος… Την επόμενη χρονιά 2012-13, κι αφού έφυγε στην Ουκρανία για λογαριασμό της Ντνίπρο Άζοτ, ο Βασίλης Φραγκιάς κλήθηκε εσπευσμένα να επιστρέψει (στις 8 Ιανουαρίου 2013) για να αντικαταστήσει τον Μηνά Γκέκο και να κρατήσει τον Κολοσσό στην Α1. Και τα κατάφερε ξανά… Ξεκίνησε και μάλιστα και την επόμενη σεζόν στον πάγκο της ομάδας (2013-14), αλλά αντικαταστάθηκε γρήγορα από τον Δημήτρη Πρίφτη. Και κάπου εκεί έκλεισε αυτό που λέμε… ο κύκλος του στον Κολοσσό. Εν κατακλείδι η μπασκετική πορεία του Βασίλη Φραγκιά μοιράστηκε μεταξύ της Ρόδου, της Κύπρου και τα τελευταία χρόνια του Κατάρ. Ένας πολύ καλός φίλος, με τον οποίο όλοι οι Ροδίτες φίλαθλοι, κι εγώ προσωπικά ως δημοσιογράφος που καλύπτω το ρεπορτάζ του Κολοσσού εδώ και 19 χρόνια, έχουμε συνδέσει τις καλύτερες εποχές της ομάδας, επιστρέφει αυτή τη φορά ως αντίπαλος στον «τόπο του εγκλήματος»! Εδώ που έγραψε ιστορία, εδώ που έβαλε το όνομα του στη «χρυσή σελίδα» του Κολοσσού. Και θα μου επιτρέψεις κόουτς να παραφράσω λίγο το τραγούδι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου λέγοντας με αγάπη «από μένα… στο Βασίλη»! Καλώς να ορίσεις φίλε μου, Βασίλη Φραγκιά, η Ρόδος δεν σε ξεχνάει. Θα το δεις στο γήπεδο».
Μάκης Δούβαλης