Από τη Γλυφάδα στη... Ρόδο!
Ο Άρης Λυκογιάννης παρέμεινε στη Ρόδο για τρίτη χρονιά και σας καταγράφουμε την μέχρι τώρα προπονητική της καριέρα. Η ιστορία του Άρη Λυκογιάννη ξεκινάει από τα νότια προάστια και τον περίφημο Α.Ν.Ο.Γ. Αφού άφησε τη Γλυφάδα, μετακόμισε προπονητικά στα Πατήσια, για χάρη του Σπόρτιγκ. Εκεί όπου βρέθηκε στο πλευρό του Δημήτρη Λιόγα, πριν προβιβαστεί σε πρώτος προπονητής. Οι «μπλαουγκράνα» είχαν μόλις υποβιβαστεί στη Β' Εθνική, όταν ο ίδιος πήρε τα ηνία τους, για να τους επαναφέρει άμεσα στην Α2 κατηγορία (2005) και να συνεχίσει το επιτυχημένο έργο του. Κι αφού ανέβασε τον Σπόρτιγκ στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία, είπε να το... ξανακάνει με το Παγκράτι, δύο χρόνια αργότερα. Υπό την καθοδήγησή του, οι «ροσονέρι» επανήλθαν άμεσα στην Α2, στην οποία διατηρούνται έκτοτε, με νύχια και με δόντια. Με τη σεζόν 2008-'09 να έχει ξεκινήσει και τον ίδιο να βρίσκεται ξανά στον Σπόρτιγκ, εκτελώντας χρέη τεχνικού διευθυντή, «έσκασε» η πρόταση από τον Ίκαρο Καλλιθέας. Ομάδα που μόλις είχε προβιβαστεί στην τρίτη τη τάξει κατηγορία, αναζητώντας τον άνθρωπο που θα την βάλει στον σωστό δρόμο. Και τον βρήκε στο πρόσωπό του. Η πορεία του με τον Ίκαρο ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα. Ή, αν προτιμάτε, φρόντισε ο ίδιος να είναι έτσι. Αφού η ομάδα της Καλλιθέας κέρδισε την άνοδο στην Α2, είχε έρθει η ώρα της κρίσης. Όχι αγωνιστικής, αλλά με βάση την προοπτική που του παρεχόταν. Βλέπετε, ο «ισχυρός άνδρας» του συλλόγου, Δημήτρης Αγγελόπουλος, είχε βάλει στόχο την άνοδο στη Basket League.
Το τέλος εκείνης της χρονιάς (2009-10) βρήκε τον Ίκαρο να πανηγυρίζει την κατάκτηση του πρωταθλήματος στην Α2 κατηγορία και τον ίδιο να υποχρεώνεται σε αλλαγή... επαγγέλματος. Τι εννοούμε με αυτό; Μέχρι εκείνη τη σεζόν, ο κόουτς του Ικάρου είχε πρωινή δουλειά (στα ΕΛΤΑ), την ώρα που το απόγευμα έβαζε τη φόρμα του και κοούτσαρε τους Καλλιθεάτες. Η παρουσία της ομάδας στην Α1 όμως, δεν του επέτρεπε να κάνει διπλοβάρδιες, αφού πλέον η κατάσταση είχε γίνει σοβαρή. Έπρεπε να μετατραπεί σε επαγγελματία και να αφήσει πίσω του όλα τα υπόλοιπα.
Το έργο του στον Ίκαρο δεν θα μπορούσε παρά να χαρακτηριστεί επιτυχημένο. Η ομάδα στην παρθενική της παρουσία στην πρώτη κατηγορία εξασφάλισε με άνεση την παραμονή, έστω κι αν ήταν υποχρεωμένη να παίζει... εκτός έδρας όλα τα παιχνίδια. Παρεμπιπτόντως, εκείνη της σεζόν τερμάτισαν στην 11η θέση, εξασφαλίζοντας με άνεση την παραμονή. Μέσα σε όλα, ήταν ο προπονητής που εντόπισε τον Άαρον Μπέινς. Ναι, τον νυν σέντερ των Σαν Αντόνιο Σπερς.
Την αμέσως επόμενη χρονιά γράφτηκε ο επίλογος στη συνεργασία των δύο πλευρών. Η εκτός έδρας ήττα από το Περιστέρι (81-69) αποτέλεσε το κύκνειο άσμα του, με τη διοίκηση του συλλόγου να ανακοινώνει το «αντίο» στον επί μία τετραετία προπονητή της, στις 22 Ιανουαρίου 2012.
Μετά το "διαζύγιο" με τον Ίκαρο έμεινε στο ταμείο ανεργίας για ένα εξάμηνο, πριν προκύψει η πρόταση από τη Σόλνα. Τη σουηδική ομάδα στην οποία συμμετέχουν οικονομικά οι Σωτήρης και Γιάννης Ντάνος, ομογενείς επιχειρηματίες από τα Γιάννενα Αν και η Σόλνα διέθετε ένα από τα χαμηλότερα μπάτζετ της κατηγορίας, την έβγαλε στα πλέι οφ, αλλά η πορεία της δεν συνεχίστηκε για πολύ. Η πέμπτη θέση που κατέλαβε πάντως κάθε άλλο παρά αποτυχία θεωρήθηκε. Το "γλυκό" δεν είχε δέσει όμως, με τον ίδιο να αποφασίζει την επιστροφή του στην Ελλάδα.
Κι ενώ είχε γυρίσει στα μέρη μας, αναζητώντας τον επόμενο σταθμό της προπονητικής του καριέρας ήρθε η επανασύνδεση, με τον Ίκαρο. Οι «κυανέρυθροι» ανακοίνωσαν την επιστροφή του κόουτς στις 4 Δεκεμβρίου 2013 (αντί του Γιώργου Καλαφατάκη) κι ενώ η κατάσταση μόνο εύκολη δεν ήταν, με την ομάδα να βρίσκεται στον «πάτο» της βαθμολογίας.
Αυτή τη φορά πάντως δεν γινόταν να αποδειχθεί κασκαντέρ. Ο Ίκαρος είχε πάρει τον δρόμο προς την Α2 κατηγορία κι αυτός δεν μπορούσε να κάνει κάτι. Η δεύτερη παρουσία του αποδείχθηκε εξαιρετικά βραχύβια, με το "διαζύγιο" να έρχεται μόλις δύο μήνες αργότερα και τον Θανάση Γιαπλέ να παίρνει τη θέση του.
Τους επόμενους μήνες δεν κάθισε σε κάποιον πάγκο, προτιμώντας να ξεκουραστεί από τη στιγμή που δεν έβρισκε αυτό που ήθελε. Μέχρι να έρθει στο προσκήνιο η επιλογή του Κολοσσού. Οι «θαλασσί» είχαν ανακοινώσει τη λύση της συνεργασίας τους με τον Μιχάλη Κουταλιανό, όταν -την ίδια μέρα- ενημέρωναν πως θα έδιναν το χρίσμα στον Άρη Λυκογιάννη.
Η παρουσία του στο νησί ήταν εντυπωσιακή! Άνετη εξασφάλιση της παραμονής, συνεχόμενες νίκες, «δυνατό Βενετόκλειο» και... πλέι οφ. Παρότι στην αρχή της χρονιάς τα περισσότερα σενάρια ενέπλεκαν την ομάδα της Ρόδου σε σενάρια υποβιβασμού, εν τούτοις αυτή κατάφερε να προκριθεί στα πλέι οφ, όπου αντιμετώπισε τον Παναθηναϊκό. Κι αν μετά το τέλος του τρίτου προημιτελικού, τα μέλη του προπονητικού επιτελείου και οι παίκτες επέστρεψαν στη Ρόδο, αυτός έμεινε στην Αθήνα. Όχι για να ξεκινήσει τις διακοπές του, αλλά για να προστεθεί στο τεχνικό τιμ του «τριφυλλιού» Η ανακοίνωση της ΚΑΕ Παναθηναϊκός (στις 22/5 του 2014) επισημοποίησε τον γάμο των δύο, με τον Άρη Λυκογιάννη να ακολουθεί το παράδειγμα του Δημήτρη Πρίφτη, ο οποίος επίσης είχε κάνει το δρομολόγιο "Ρόδος - Αθήνα", για να πλαισιώσει τον Φραγκίσκο Αλβέρτη.
Υπάρχουν στοιχεία που τον έκαναν ευρέως γνωστό, στο ρόλο του πρώτου προπονητή. Ποια είναι αυτά; Ο σκληρός χαρακτήρας του και η τάση που έχει να συνδυάζει κάθε προπόνηση με φωνές. Πολλές φωνές. Γι αυτό του αρέσει να δουλεύει με παίκτες που διακρίνονται για την αντοχή τους στην πίεση (σωματική και ψυχολογική). Εξ ου και το γεγονός πως ανέδειξε τους Γιαννούλη Λαρεντζάκη και Βασίλη Τολιόπουλο. Αμφότεροι, μαζί του βελτιώθηκαν σημαντικά. Τους έδωσε ρόλο (με τον πρώτο να πραγματοποιεί σπουδαίες εμφανίσεις φέτος), ξέφυγαν από τη νοοτροπία του «ταλέντου» και βρίσκονται πλέον στο κομμάτι της «καθιέρωσης» στην πρώτη κατηγορία. Ειδικότητα επίσης είναι να βρίσκει καλούς Αμερικανούς και κυρίως πλέι-μέικερ, αφού μετά το Ντομινίκ Ουότερς που φέτος έπαιξε στον Άρη, έκανε διάνα στην επιλογή του με την απόκτηση του Τρέβορ Ρέλεφορντ. Ο Άρης Λυκογιάννης λοιπόν παραμένει στη Ρόδο για τρίτη χρονιά και φιλοδοξεί να οδηγήσει ξανά ψηλά τον Κολοσσό…
