''Ταφόπλακα ο διαχωρισμός''
Ένας από τους πλέον έμπειρους τεχνικούς στην Α2 Γυναικών, ο Αλέκος Δάγλας δεν δίστασε να πει τα πράγματα με το όνομα τους. Για την κατηγορία είπε χαρακτηριστικά:
«Για να πω την αλήθεια, δεν την ήξερα καλά την κατηγορία, καθώς δεν μου είχε τύχει ποτέ να δουλέψω σαν προπονητής σε κάποια ομάδα της Α2 Γυναικών, ενώ γενικότερα δεν την είχα παρακολουθήσει και τόσο. Σε σχέση δε, με τη φετινή Α2, υπάρχουν τρεις πάρα πολύ καλές ομάδες. Ο Πρωτέας, η Τερψιθέα και το Ελληνικό, που διαθέτουν έμπειρες παίκτριες με παρουσίες στην Α1, ενώ είναι οικονομικά εύρωστες ομάδες και δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα σωματεία που πρωταγωνιστούν στην Α1. Από εκεί και πέρα, υπάρχει ένα γκρουπ ομάδων που αποτελούν τους λεγόμενους ρυθμιστές της κατηγορίας.
Η ιδιαιτερότητα όσον αφορά τις πρώτες θέσεις, είναι το γεγονός πως οι τρεις ομάδες που προανέφερα, δεν έχουν κάνει ήττα από άλλον. Αυτό που κάνει το πρωτάθλημα συναρπαστικό, είναι πως δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμα ποιος θα ανέβει. Δεν υπάρχουν ήττες με ομάδες κάτω από την τρίτη θέση κι έτσι με μια κακή εμφάνιση μπορείς να μπλέξεις. Το σημαντικό είναι πως έχει μόνο Ελληνίδες παίκτριες. αυτό που λείπει είναι η προώθηση νέων παικτριών».
Όσον αφορά, τις πιθανές αναδιαρθρώσεις, τόνισε:
«Νομίζω ότι εάν τελικά επισημοποιηθεί κάτι τέτοιο και η Α1 χωριστεί σε 2 ή σε 3 ομίλους, τότε αυτό θα είναι και η... ταφόπλακα! Παρόλα τα οικονομικά προβλήματα, δεν μπορούμε το 2012 να βλέπουμε στη βιτρίνα του αθλήματος, έναν... κατακερματισμό ομάδων στην πρώτη κατηγορία, χωρίς οργάνωση, με ένα επίπεδο που κι εγώ δεν μπορώ να υποψιαστώ πως μπορεί να είναι... Ποιος φίλαθλος θα έρθει να δει ένα τόσο χαμηλό επίπεδο υποβαθμισμένου πρωταθλήματος; Ποια τηλεόραση θα το καλύψει; Ποιος χορηγός θα επενδύσει σε αυτό;
Είναι προτιμότερο να φτιάξουμε μια Α1 με 8, με 9 ή με 10 ομάδες. Τέλος πάντων, με όσες θα μπορούν να καλύπτουν κάποια μίνιμουμ εχέγγυα. Όσοι μπορούν να συμμετάσχουν κι όσοι δεν μπορούν να πηγαίνουν είτε στην Α2, είτε στα τοπικά. Είναι απλό... Όσοι δεν μπορούν να μην συμμετέχουν στην Α1! Ας περηφανευόμαστε τουλάχιστον πως έχουμε 8 ή 9 ομάδες υψηλού επιπέδου. Και κάτι άλλο σημαντικό... Δεν μπορούμε να ζητάμε συνέχεια απ' το κράτος. Αυτό το μοντέλο πέθανε και πρέπει να στραφούμε στα νέα δεδομένα. Επαναλαμβάνω κι ας γίνομαι κουραστικός, όσοι έχουν να συμμετέχουν κι όσοι δεν έχουν, όχι!»
