
''Θεέ μου, τη δεύτερη φορά''
Σύμπτωση, λέει, που επαναλαμβάνεται παύει να είναι σύμπτωση κι αυτό μπορούν κάλλιστα να το τεκμηριώσουν σχεδόν όλες οι επαρχιακές ομάδες, οι οποίες έχουν αγωνιστεί στην Α1 τα τελευταία είκοσι χρόνια. Ποια είναι η σύμπτωση; Πέντε από αυτές υποβιβάστηκαν αμέσως μετά την παρθενική συμμετοχή τους στο πρωτάθλημα του ΕΣΑΚΕ, αλλά επέστρεψαν δριμύτερες τη μεθεπόμενη σεζόν και κατάφεραν να στεριώσουν και να ανεβάσουν τον πήχη των φιλοδοξιών τους., ενώ άλλη μία επανέκαμψε μετά από μια δεκαετία και έχει στόχο να μακροημερεύσει.
« Όλες αυτές οι ομάδες επέστρεψαν δριμύτερες, αλλά και σοφότερες» σχολίασε στον Ε.Σ.Α.Κ.Ε. ο προπονητής του Κολοσσού ΒΑΠ Βασίλης Φραγκιάς, ο οποίος είχε οδηγήσει την ομάδα της Ρόδου και στην πρώτη συμμετοχή της στην Α1. Και εξηγεί: «Οι ομάδες βρίσκονται ξαφνικά από την Α2 στην Α1 και παθαίνουν ένα είδος πολιτισμικού σοκ! Μέχρι να συνέλθουν και να καταλάβουν πού βρίσκονται και τι πρέπει να κάνουν έχουν χάσει πολύτιμο έδαφος και είναι δύσκολο να το καλύψουν. Το πρώτο πρόβλημα λοιπόν είναι η διαχείριση μιας πρωτόγνωρης κατάστασης και η συγκράτηση του ενθουσιασμού που τις διέπει. Ένα δεύτερο ζήτημα που τίθεται είναι ότι μερικές φορές απλώνουν τα πόδια τους πέρα από το κρεβάτι που έχουν, ενώ κινδυνεύουν να πέσουν θύματα είτε κάποιων επιτήδειων, που τις φορτώνουν με παίκτες και ανεβάζουν τον προϋπολογισμό, είτε του δικού τους νεοπλουτισμού.
Συνεπώς η πρώτη χρονιά τους εξελίσσεται σε μαθητεία, αλλά η προσγείωση στη σκληρή πραγματικότητα μας ωριμάζει όλους: διοίκηση, προπονητές, παίκτες, ακόμη και φιλάθλους. Προσγειώνονται και πάλι στην πραγματικότητα της Α2 και όταν επιστρέφουν έχουν μάθει σε όλα τα επίπεδα από το πάθημα τους και μπορούν να αντεπεξέλθουν με επιτυχία στις συνθήκες και στις απαιτήσεις της Α1».