Ένα ακόμη ταξίδι στην πανέμορφη και σαγηνευτική Πάτμο ολοκληρώθηκε και πάντα στο φινάλε μένουν τα ίδια ερωτήματα. Γιατί να μην έχει ένα κλειστό γυμναστήριο; Γιατί τα παιδιά του Ξάνθου να μην έχουν τη δυνατότητα να προπονούνται και να παίζουν σε ένα σύγχρονο κλειστό γυμναστήριο; Γιατί η Πάτμος είναι το μοναδικό νησί της Δωδεκανήσου, στο οποίο παίζεται μπάσκετ και δεν υπάρχει ένα όμορφο γήπεδο να στεγάσει τα όνειρα των παιδιών; Το νέο ερώτημα που γεννάται φυσικά μέσα απ’ όλα αυτά, είναι πως τα παιδιά κάνουν προπονήσεις το χειμώνα, με κρύο, αέρα και βροχή. Φυσικά ο Ξάνθος Πάτμου δεν είναι μόνος… Είναι η Α.Ε. Δικαίου, ο Ηρακλής 2000, ο Αίολος Κεφάλου, ο Κλεόβουλος Λίνδου και ο Α.Σ.Κ. Αρχάγγελος. Ακόμη και οι υποδομές του Κολοσσού σε μεγάλο βαθμό.
Το έχουμε πει και θα το ξαναπούμε όσες φορές κι αν χρειαστεί. Κάντε γήπεδα λειτουργικά, μικρά, όχι απαραίτητα μεγάλα. Η Πάτμος έχει ανάγκη ένα κλειστό γυμναστήριο, η Κάλυμνος χρειάζεται πάση θυσία ένα σύγχρονο γήπεδο, η Κως επίσης οπωσδήποτε ένα δεύτερο κλειστό γήπεδο. Αυτό είναι το πραγματικό κέρδος, έτσι το μπάσκετ θα ανέβει επίπεδο. Βλέποντας τις εικόνες με τις ομπρέλες στα ανοιχτά γήπεδα (ενίοτε και σε κάποια κλειστά) ή τις κουβέρτες στους πάγκους (ειδικά στην Πάτμο και στο Πυλί), σε πιάνει κόμπος στο στομάχι.
Παρακολουθούσα το ανοιχτό γήπεδο της Πάτμου (τις τελευταίες μέρες είχε 6-7 μποφόρ) και τις προσπάθειες των αθλητών και αθλητριών στο τουρνουά 3on3. Αλλού σούταραν, αλλού πήγαινε η μπάλα… Το είδε και ο δήμαρχος, το είδαν και οι υποψήφιοι δήμαρχοι και όλοι οι φορείς. Είναι κρίμα γιατί οι… Survivors του μπάσκετ της Δωδεκανήσου κάνουν μία τεράστια προσπάθεια για να κρατήσουν τη φλόγα του μπάσκετ ζωντανή σε δύσκολες και ακραίες συνθήκες, με πολλά ταξίδια, έξοδα και όλα αυτά σε ανοιχτό γήπεδο. Ένα κλειστό γυμναστήριο στην Πάτμο (το νησί χρειάζεται ένα μικρό γήπεδο) θα αποτελέσει πνοή για τον αθλητισμό, είναι ένα όνειρο ζωής. Ο δήμαρχος Λευτέρης Πέντες είπε ότι όλα βρίσκονται σε πολύ καλό δρόμο και δεν έχουμε λόγο να μην τον πιστέψουμε.
*Υ.Γ.: Περίπου 230 αθλούμενοι, εκ των οποίων τα περισσότερα παιδιά, μετέτρεψαν την Πάτμο, σε… καρδιά του μπάσκετ από 5 έως 9 Ιουλίου. Το έβλεπες παντού, στους δρόμους, στις παραλίες, στην κεντρική πλατεία. Ένα νησί να ζει στους ρυθμούς του μπάσκετ, τα παιδιά να χαμογελούν και να απολαμβάνουν το αγαπημένο τους άθλημα και οι διοργανωτές να είναι εκεί συνέχεια. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, περιμένοντας υπομονετικά να έρθει η δική τους σειρά και να μετακομίσουν τα όνειρα τους σ’ ένα σύγχρονο κλειστό γυμναστήριο. Το αξίζει και με το παραπάνω ο Ξάνθος Πάτμου, η ομάδα που παίζει μπάσκετ στο πιο... βόρειο νησί της Δωδεκανήσου…
Μάκης Δούβαλης
