Κανείς δεν αμφισβητεί ότι ο Ιπποκράτης είναι το brand name της Κω και η ομάδα που έχει γράψει τη δική της ξεχωριστή και σημαντική ιστορία, όχι μόνο σε τοπικό επίπεδο αλλά και σε πανελλήνιο, αφού το γυναικείο του τμήμα έφτασε να παίζει στην Α1. Η αλήθεια είναι όμως ότι ο Ιπποκράτης είναι και… περίεργο καράβι. Επί σειρά ετών πρόεδροι επί... προέδρων έχουν έρθει και στη συνέχεια έχουν εξαφανιστεί από την ομάδα. Οι διοικήσεις αλλάζουν σαν τα πουκάμισα και η ομάδα επί σειρά ετών ψάχνει να βρει μία σταθερότητα σε κινήσεις, απόψεις και λειτουργία. Για πέντε χρόνια το γυναικείο τμήμα του Ιπποκράτη Κω έγραψε ιστορία, φτάνοντας να παίζει σε τοπ επίπεδο στην Α1 και να φτάνει στο φάιναλ-φορ του κυπέλλου. Αυτή η ομάδα διαλύθηκε ουσιαστικά για να «ανέβει» το ανδρικό τμήμα, όπως έγινε. Ο Ιπποκράτης και συγκεκριμένα ο πρώην πρόεδρος Στέφανος Χαρτοφύλης έδωσε ένα «σκασμό» χρήματα για να φτάσει η ομάδα στην Α2 Κατηγορία. Πολλά χρήματα σε δύσκολες εποχές και σαφέστατα υπερβολές σε όλα τα επίπεδα. Το έκανε όμως με αγάπη, ως αθεράπευτα ρομαντικός και… Ιπποκρατικός. Πριν από καιρό τα γράφαμε για τον Ιπποκράτη, ότι βαδίζει στον… γκρεμό και μας είπαν και εχθρούς της ομάδας. Γράφαμε ότι αυτά που κάνει ο Ιπποκράτης υπερβαίνουν κατά πολύ τα βαλάντια των ανθρώπων της ομάδας. Κλειστό γυμναστήριο για να υποστηρίξει το κάτι παραπάνω δεν υπάρχει, ούτε οι βάσεις, ούτε το υπόβαθρο, ούτε η τεχνογνωσία για να ανέβει η ομάδα στην Α1, παρά τα… ερχόμαστε που ακούστηκαν κατά καιρούς και χάθηκαν στο πέρασμα του χρόνου.
Για 10 χρόνια περίπου ο Ιπποκράτης έζησε το όνειρο… Έφτασε «ταβάνι» σε ανδρικό και σε γυναικείο επίπεδο και τι έμεινε; Ουσιαστικά τίποτα εκτός από τις υποδομές. Μία ομάδα που πέρσι έπαιζε πέρσι στην Α2 Κατηγορία, αγωνίζεται με έφηβους στην Α’ Κατηγορία, τερματίζοντας στην τελευταία θέση. Μία ομάδα (η γυναικεία) που έφτασε να είναι στις δυνάμεις της Α1 Γυναικών, πλέον τερματίζει τελευταία στο τοπικό γυναικείο πρωτάθλημα, παίζοντας με νεανίδες και κορασίδες. Ο Ιπποκράτης όλα αυτά τα χρόνια έκανε πολλά λάθη, βλέποντας το… σήμερα (δηλαδή το χθες) και όχι το αύριο (δηλαδή το σήμερα). Τα πρόσωπα άλλαζαν σαν τον καιρό της Ελλάδας το 2020, οι απόψεις το ίδιο και η ομάδα καλείται να ορθοποδήσει, γιατί σίγουρα οι βάσεις είναι οι ακαδημίες και οι υποδομές, αλλά δεν είναι δυνατόν ένας σύλλογος όπως ο Ιπποκράτης να τερματίζει τελευταίος σε άνδρες και γυναίκες και να μην διαθέτει μεγαλύτερους σε ηλικία αθλητές, που να στηρίξουν το… brand name του νησιού. Κλείνοντας το άρθρο, θέλω να κάνω μία αναφορά και στον πρώην πρόεδρο της ομάδας Στέφανο Χαρτοφύλη. Ένας από τους λίγους που αγάπησαν τόσο πολύ την ομάδα και έβαλαν το συναίσθημα πάνω από τη λογική. Πάλευε σχεδόν μόνος του, έβαλε του κόσμου τα λεφτά σχεδόν για το… τίποτα, αλλά είμαστε σίγουροι ότι πάλι θα το έκανε ξανά, γιατί… λατρεύει την ομάδα. «Ήθελα να δω την ομάδα να παίζει ψηλά, ήταν ο καημός μου», μου είπε όταν τον ρώτησα τον περασμένο Σεπτέμβριο και εκεί έκλεισε η κουβέντα. Ευχή μας, να βρει ο Ιπποκράτης το δρόμο του (στις υποδομές τα πράγματα αν μη τι άλλο είναι σε καλύτερο δρόμο…) και σύντομα να ορθοποδήσει σε ανδρικό και γυναικείο επίπεδο. Όλα αυτά τα γράφουμε πάντα με καλή διάθεσή και φυσικά ευχόμαστε καλή επιτυχία στη νέα διοίκηση, το δωδεκανησιακό μπάσκετ έχει ανάγκη το δυνατό Ιπποκράτη.
Μάκης Δούβαλης