Σπούδασε οικονομικά και τα τελευταία πέντε χρόνια «σκότωσε» τον ποδοσφαιριστή μέσα του για να γίνει προπονητής. Ο λόγος για τον Χρυσόστομο Χάσταλη, ο οποίος οδήγησε τον ιστορικό Απόλλωνα Καλυθιών στην Α’ Κατηγορία και μίλησε ''Στο Κόκκινο Ρόδου'' (103.7) και στην εκπομπή ''Χάσαμε τη μπάλα'' του Μάκη Δούβαλη για τη νέα χρονιά αλλά και τους στόχους της ομάδας. Αναλυτικά όσα είπε…
Για την επιστροφή του Απόλλωνα Καλυθιών στην Α’ Κατηγορία: «Ήταν μεγάλη η επιθυμία των ανθρώπων του Απόλλωνα Καλυθιών να επιστρέψει η ομάδα εκεί που πρέπει και εκεί που της αξίζει. Στον ενθουσιασμό της επιστροφής γίνονται όμορφα πράγματα που δεν έχουν να κάνουν μόνο με τις μεταγραφικές κινήσεις, αλλά με τη γενικότερη οργάνωση της ομάδας».
Για τις αθλητικές υποδομές του συλλόγου: «Ο Απόλλων είναι ένα σωματείο με απίστευτες υποδομές για τα ελληνικά δεδομένα. Έχουμε τρία γήπεδα στη διάθεσή μας. Βέβαια τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο υπάρχουν κάποια προβλήματα, αφού τα δύο διαθέτουν φυσικό χορτάρι και λόγω της έλλειψης νερού, έχουμε κάποιες δυσκολίες. Ο σύλλογος όμως έχει την ευχέρεια να επιλέξει μεταξύ τριών γηπέδων, το πώς θα δουλέψουν όλα τα τμήματα. Μην ξεχνάμε ότι πολλές ομάδες δουλεύουν σε συνθήκες μισού γηπέδου και είναι με το ρολόι στο χέρι. Εμείς έχουμε αυτή τη δυνατότητα να δουλέψουμε όσο το δυνατόν καλύτερα και αυτό έχει θετικό αποτέλεσμα από τις μικρότερες ηλικίες μέχρι και το ανδρικό».
Για την πενταετή παρουσία του στους πάγκους: «Έγινε η γρήγορα η μετάβαση μου από ποδοσφαιριστή σε… προπονητή. Η μετάλλαξη στα πέντε αυτά χρόνια, από το 2012 που ξεκίνησα ως προπονητής μέχρι και σήμερα, ήταν πολύ μεγάλη. Μέσα από τις σχολές προπονητών βλέπεις τα πράγματα εντελώς διαφορετικά. Εξελίσσεσαι, υπάρχει ένας απίστευτος καταιγισμός πληροφοριών, που αν τον παρακολουθήσεις προοδεύεις. Αυτό έχω δει σε μένα και προσπαθώ να το βελτιώσω. Αυτό που θέλω είναι να δημιουργήσω σκεπτόμενους ποδοσφαιριστές. Πέρα από τα τεχνικά σημεία, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να πλάσουμε την προσωπικότητα και το μυαλό ενός παίκτη. Δεν έχουμε δημιουργικούς παίκτες και δεν είναι τυχαίο. Έχουμε μεσοαμυντικά πολλούς καλούς ποδοσφαιριστές, αλλά ελάχιστους μεσοεπιθετικούς. Αυτό για μένα οφείλεται στο γεγονός ότι δεν έχουμε αθλητές σκεπτόμενους και με προσωπικότητα».
Για την παρουσία του ως αθλητής: «Τον παίκτη μέσα μου, τον σκότωσαν οι φίλοι μου στη διοίκηση του Απόλλωνα Απολλώνων. Μάλλον ήθελαν να μου σταματήσουν το ποδόσφαιρο και με ανάγκασαν να γίνω προπονητής. Είναι από τις δυσκολότερες αποφάσεις που μπορείς να πάρεις στη ζωή σου. Γι’ αυτούς που ασχολούνται ερασιτεχνικά με τον αθλητισμό αυτό είναι πιο δύσκολο σε σχέση μ’ έναν επαγγελματία. Ένας ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής χάνει χρόνο από τη δουλειά του, τραυματίζεται, πληρώνεται ελάχιστα και το κάνει γιατί το αγαπάει. Έκανα μία προσπάθεια να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου σε ομάδα μεγαλύτερης κατηγορίας, παίζοντας στο Χαραυγιακό. Εκεί όμως διαπίστωσα ότι έπρεπε να κάνω μία επιλογή ανάμεσα στο πανεπιστήμιο και το ποδόσφαιρο. Θεώρησα και τελικά έπραξα σωστά και να σπουδάσω οικονομικά».
Για την περσινή χρονιά και την άνοδο: «Αρχικά δεν ήταν στόχος μας η άνοδος. Στις πρώτες μου επαφές με τα μέλη της διοίκησης, αυτό που μου ζήτησαν ήταν να κάνω μία αξιοπρεπή και ανταγωνιστική ομάδα. Για πρώτη φορά άκουσα για άνοδο στον αγιασμό. Στο πίσω μέρος του μυαλό μου, ήθελα την άνοδο, κι έτσι χάρηκα. Πιστεύω ότι σημαντικό ρόλο παίζει και το τι… φυτεύεις στο μυαλό των παικτών. Είναι σημαντικό να… φυτεύεις θετικές σκέψεις και να έχεις ένα στόχο. Αυτό το… πάμε κι ότι γίνει, σε αποσυντονίζει. Η πορεία μας άγγιξε το τέλειο από άποψη αποτελεσμάτων, αν και μας άγχωσε ο Ευκλής Σορωνής. Υπό άλλες συνθήκες είτε εμείς είτε ο Ευκλής θα είχαμε πανηγυρίσει από τα μέσα του β’ γύρου την άνοδο μας. Πάντως το άγχος της ανόδου υπήρχε μέχρι το τέλος».
Για τη νέα σεζόν στην Α’ Κατηγορία: «Σίγουρα, έγινε πολύ καλή δουλειά σε συνεργασία με τον Λευτέρη Μαυρομούστακο που ξέρει το ροδίτικο ποδόσφαιρο όσο λίγοι. Η διοίκηση και εμείς οι δύο κινηθήκαμε μεθοδικά και αποκτήσαμε όλους τους βασικούς στόχους. Πιστεύω ότι θα υπάρχει πολύ καλή ισορροπία στην ομάδα και θα υπάρχουν και πολλά παιδιά από τις Καλυθιές, ώστε να έχει τα χαρακτηριστικά και την προσωπικότητα της. Θέλω πολύ να έχω παιδιά από το χωριό, αφού βλέπουν διαφορετικά τη φανέλα της ομάδας. Έχουμε ένα εξαιρετικό ρόστερ, σε μία κατηγορία που είναι η δυσκολότερη των τελευταίων ετών. Τη νέα χρονιά θα έχουμε ένα πολύ ισορροπημένο πρωτάθλημα σε κορυφή και ουρά».
Για το αν ο Απόλλων μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό: «Ερώτηση παγίδα είναι αυτή… Η δυναμική της ομάδας είναι μεγάλη. Πάντα όμως η μετάβαση της ομάδας από μία κατηγορία σε άλλη εμπεριέχει κινδύνους. Πρέπει να αποτινάξουμε από πάνω μας τη Β’ Κατηγορία και να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα. Υπάρχουν ομάδες πιο έτοιμες από μας».
Για τις ομάδες που προβλέπει ότι θα διεκδικήσουν τον τίτλο: «Σίγουρα η ΑΕ. ΔΙΑΣ. που είναι σε μεγάλο βαθμό ο περσινός Αντίμαχος και θα ενισχυθεί. Ο Άρης Αρχαγγέλου έκανε εξαιρετικές επιλογές, ο Κλεάνθης Παραδεισίου το ίδιο, φυσικά και ο Φοίβος Κρεμαστής. Ο Ηρακλής Μαριτσών έχει ενισχυθεί σημαντικά. Είναι νωρίς, όλα αυτά είναι φιλολογικά, δεν ξέρω και τι θα κάνει η Α.Ε.Ρ.Α.».
Για τη δική του φιλοσοφία: «Έχει μεταβληθεί στην πορεία. Θέλω η ομάδα μου να χάνει δύσκολα. Θέλω να φτύσουν αίμα για να μας κερδίσουν. Μου αρέσουν οι ομάδες του Σιμεόνε και του Μουρίνιο. Για να παίξεις άμυνα, δεν είναι κάτι απλό, είναι ολόκληρη η ιστορία. Πολλά εξαρτώνται όμως και από τους παίκτες που έχεις στα χέρια σου. Με το υλικό που έχουμε φέτος, δεν μπορούμε να είμαστε ταμπουρωμένοι πίσω και να παίζουμε με αντεπιθέσεις. Έχουμε ποιοτικούς παίκτες, που μπορούν να δημιουργήσουν. Θα προσπαθήσω να βγάλω από κάθε παίκτη το 100% και να παίξουν άμυνα»
Για τις ακαδημίες του Απόλλωνα: «Ο Απόλλωνας έχει διαχρονικά εξαιρετικές ακαδημίες. Στον κύκλο των βασικών αθλητών είχαμε 5-6 παιδιά γεννηθέντα το 1998 και το 1999. Υπάρχουν παιδιά που έρχονται από πίσω. Είμαι τυχερός που δουλεύω στον Απόλλωνα Καλυθιών που έχει νέα παιδιά αλλά και πιο έμπειρα με πολλές παραστάσεις».
Για το πάντρεμα νέων και έμπειρων αθλητών: «Αν αξίζει ένα νέο παιδί να παίξει θα… παίξει. Δεν κοιτάζω την ηλικία, ο καλύτερος θα παίζει πάντα. Αυτό είναι το ζητούμενο. Μου αρέσει να δουλεύω με αθλητές που έχουν όρεξη να αθληθούν από 15 έως 40 ετών. Τα παιδιά τώρα έχουν πολλά ερεθίσματα και υποχρεώσεις. Εμείς απλά παίζαμε μπάλα γιατί δεν είχαμε κάτι άλλα να κάνουμε. Το παιχνίδι της αλάνας και το συναίσθημα του να παίζεις έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Η γενιά η δική μας ήταν τυχερή που έζησε αυτά τα πράγματα.
Για το μεγάλο πρόβλημα της εποχής: «Τα σημερινά παιδιά έχουν άλλο ένα τεράστιο πρόβλημα. Τους γονείς- μάνατζερ. Πραγματικά με τρόμο βλέπω κάποιους γονείς τι κακό κάνουν στα παιδιά τους, φυσικά από την αγάπη τους και μόνο. Έχουν καταστρέψει όμως πνευματικά τα παιδιά τους γιατί ίσως θέλουν να δουν σ’ αυτά, πράγματα τα οποία δεν μπόρεσαν να κάνουν εκείνοι».
Για τη συνεργασία του με τη διοίκηση: «Έχουμε τη σχέση που πρέπει… Ούτε πάρα πολύ κοντά, ούτε μακριά. Θεωρώ ότι έχουμε την τέλεια σχέση, συνεννοούμαστε άψογα. Υπάρχει αλληλοεκτίμηση και αλληλοσεβασμός».
Για το νέο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής: «Είναι αδιανόητο να υπάρχουν τρεις δυνατές ομάδες στο νησί. Έπρεπε να υπάρχει μόνο μία. Αν ένωναν τις δυνάμεις τους, θα ήταν με… περίπατο στη Super League και θα έμεναν κιόλας. Δεν γίνεται όλη η Ρώμη και το Μιλάνο να έχουν δύο ομάδες και η Ρόδος να έχει τρεις στη Γ’ Εθνική. Και θα είναι πολύ δυνατές και οι τρεις. Φοβάμαι μήπως καρπωθεί μία ομάδα από την Αθήνα το συναγωνισμό των τριών δικών μας. Θα αλλάξουν πολλά δεδομένα αν ανέβει μία ομάδα μας. Θα πρέπει να κάνει ομάδα U17, αλλά θα είναι και ένα τεράστιο κίνητρο για πολλά παιδιά που θέλουν να παίξουν πιο ψηλά».